Toen ik op het kraambed lag na de geboorte van mijn eerste kind, kwam het besef: “Op deze manier kan ik niet doorgaan met mijn werk.”
Ik besloot te gaan ondernemen!
Dit klinkt misschien als een vreemd moment om je carrière om te gooien, maar juist tijdens grote life events zoals dit, worden we vaak uitgedaagd om stil te staan bij wat écht belangrijk is.
Onlangs las ik in Psychologie Magazine een inspirerend artikel over dit concept van Bruce Feiler. Hij noemt dit een workquake – een kantelpunt in je loopbaan – ongeveer elke 2,5 jaar voorkomt.
Soms door externe gebeurtenissen, zoals een reorganisatie of een contract dat niet wordt verlengd. Maar vaak zijn het persoonlijke veranderingen die ons aanzetten tot reflectie: de geboorte van een kind, zorg voor dierbaren, gezondheidsproblemen, of simpelweg het gevoel dat het niet meer klopt.
In datzelfde artikel noemt Feiler 21 vragen die je helpen richting te vinden. Dit zijn vijf belangrijke inzichten die mij raakten:
1️⃣ Wat heb je van je ouders geleerd over werk? Wat inspireerde je en wat juist niet?
2️⃣ Waar was je als kind door aangetrokken? Welke activiteiten gaven je toen energie?
3️⃣ Wat zijn je huidige prioriteiten? Hoe zit het met je gezondheid, financiële situatie, of zorg voor dierbaren?
4️⃣ Wat wil je bereiken met je werk? Bijvoorbeeld anderen helpen, een bijdrage leveren aan de wereld, of financieel stabiel zijn.
5️⃣ Wat is het meest waardevolle werkadvies dat je ooit kreeg? Kun je dat nu opnieuw toepassen?
Door je antwoorden op deze vragen op te schrijven, ontstaat jouw werkverhaal – een helder startpunt om te ontdekken welk werk écht past bij jouw leven op dit moment.
Mijn eigen workquake bracht me uiteindelijk op het pad van zelfstandig loopbaancoach. Het gaf en geeft me de vrijheid om mijn werk te laten aansluiten op mijn leven en ruimte te maken voor wat écht telt.
Ik ben benieuwd: wat was jouw workquake-moment? 💡 En hoe heeft dat je veranderd?
Herken je jezelf hierin en wil je eens vrijblijvend sparren neem gerust contact met me op.
